تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
پاتریک دووجیان، رئیس شورای شهرستان او دو سن و وزیر پیشین فرانسه که امروز یکشنبه بر اثر ابتلا به کووید ۱۹ در پاریس درگذشت، آخرین نمونه از سیاستمداران سرشناس قربانی کرونا در جهان است. تنها دو روز پیش از مرگ او، شهرداران دو شهر کوچک فرانسه نیز بر اثر کرونا جان خود را از دست دادند.
میشل بارنیه، مذاکره کننده ارشد برکسیت و فرانک ریستر، وزیر فرهنگ فرانسه به همراه دو معاون وزیر دیگر از جمله مقام‌های فرانسوی هستند که به کرونا مبتلا شده‌اند. روزنامه لوپاریزین فرانسه با ذکر نام ۱۸ تن از نمایندگان کرونایی مجلس ملی این کشور یادآوری کرده که نسبت به مجموع ۵۷۷ نماینده مجلس، تا کنون بیش از ۳ درصد نمایندگان کرونا گرفته‌اند.
اما بالاترین مقام سیاسی جهان که تا کنون به کرونا مبتلا شده بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیاست که دو روز پیش نتیجه آزمایش او مثبت اعلام شد. به جز او، شاهزاده چارلز، ولیعهد بریتانیا و ماتیو هانوک، وزیر بهداشت این کشور نیز به کرونا دچار شده‌اند.
آلبرت، شاهزاده موناکو و نیز همسر ۵۵ ساله نخست وزیر اسپانیا نیز از جمله سیاستمداران و نزدیکان سیاستمداران مبتلا به ویروس کرونا در اروپا هستند.
- سیاستمداران غیر اروپایی
آمار ابتلای سیاستمداران به کرونا در خارج از اروپا نیز کم نیست. از ابتدای شیوع کرونا در چین و سایر کشورها، چند مقام میانی در چین به این بیماری مبتلا شدند.
قربانی شدن سیاستمداران با ابتلا و مرگ چند تن از مسئولان سیاسی و نمایندگان مجلس ایران ابعاد تازه‌ای پیدا کرد به طوری که شمار مسئولان سیاسی کشور که بر اثر کرونا جان خود را از دست دادند اکنون از ۱۰ نفر گذشته است. محمد میرمحمدی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و هاشم بطحایی گلپایگانی، عضو مجلس خبرگان رهبری از جمله قربانیان کرونا در ایران بودند و برخی نمایندگان و اعضا کابینه این کشور هنوز در قرنطینه کرونا به سر می‌برند.
- آفریقا
در آفریقا مهم‌ترین افراد سیاسی که به کرونا مبتلا شده‌اند، رئیس دفتر رئیس جمهوری نیجریه و نیز ۷ تن از وزیران کابینه بورکینافاسو هستند. در قاره آمریکا نیز تا کنون همسر جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا و نیز وابسته مطبوعاتی دفتر رئیس جمهوری برزیل به کرونا مبتلا شده‌اند.
- چرا سیاستمداران کرونا می‌گیرند؟
به نظر می‌رسد که با وجود پیش‌بینی‌های نگران‌کننده در ابتدای شیوع کرونا، هنوز شرایط تا این حد برای خود سیاستمداران جدی نشده بود یا این که نمی‌خواستند آن را جدی جلوه دهند. رهبران برخی کشورها آشکارا از جدی نبودن خطر کرونا سخن می‌گفتند و بی‌محابا در مجامع عمومی ظاهر می‌شدند.
این موضوع در مورد شهرداران و استانداران و برخی مقام‌های اجرایی به ویژه مسئولان مدیریت بحران و وزیران و مقام‌های بخش بهداشت و سلامت خطر بیشتری داشت زیرا آنها بیش از سایرین با افراد جامعه، با بیمارستان‌ها و حتی با خود بیماران در تماس بوده و هستند.
فاصله‌گذاری، دورکاری و برگزاری نشست‌ها به صورت مجازی به منظور پرهیز از تماس نزدیک افراد و سرایت ویروس از جمله تدابیری است که نمایندگان، وزیران و سایر مقام‌های سیاسی کشورها مجبور به رعایت آن شده‌اند.
نظرات شما عزیزان:
